Nasza strategia zrównoważonego rozwoju

Kraj ten jest otoczony przez kraje, będące częścią eksperymentu walutowego, który jest umotywowany politycznie i nierealistyczny. Po zaledwie kilku latach zadłużony kraj staje się mistrzem świata w eksporcie, ponieważ jakaś waluta jest słabsza od jego własnej. A inne kraje z Południa muszą być "ratowane" za pomocą masowych transferów, ponieważ ich waluta jest silniejsza niż powinna być. Jednocześnie pieniądze są zbyt tanie i kuszą ludzi do zadłużania się. Europejski Bank Centralny grozi wprowadzeniem dodatkowych ‘środków ratunkowych bez względu na koszt’. Obecnie prawie wszystkie banki centralne osłaniają swoje dobra czymś w rodzaju gospodarki planowej. To obniża próg pozbawiający obywateli swobody handlu w przypadku wybuchu pandemii. Z kolei nadmierne zadłużenie sektora publicznego rozszerza się na sektor prywatny. Istnieje obawa, że zamęt pomiędzy pieniędzmi a kapitałem będzie się utrzymywał do czasu całkowitego przejedzenia kapitału przez społeczeństwo pobierające zasiłki po całkowitym usunięciu barier finansowych. W kontekście takich zniszczonych, tj. pasożytniczych i nie uczących się społeczeństw, tęsknota za zrównoważonym rozwojem musi wzrastać - i to jest powodem do nadziei!

Pracuję w firmie, która istnieje od 138 lat, a to daje mi większe poczucie zaangażowania w sprawę zrównoważonego rozwoju niż (zbyt głośne) wezwania do sporządzenia sprawozdania. Krótko mówiąc, przyznaję, że wątpię w trwałość nacisków na sporządzanie raportów o zrównoważonym rozwoju. Czy nie jest to właśnie ta sprawa, którą powinniśmy odłożyć, aby zamiast niej móc skupić się na działaniach? Rzeczywiście, prawda na pewnym etapie wyjdzie na jaw.

Zakłada to jednak istnienie fundamentalnego poczucia zaufania, które w obecnym klimacie zostało zastąpione strachem. Po prostu, otwarte opowiadanie się za milczeniem uważane jest za coś podejrzanego. Dziwne czasy, w jakich się znajdujemy, stawiają powiedzenie ‘mowa jest srebrem, a milczenie złotem’ na głowie. Czy wraz z rosnącą presją na wymyślanie wszelkiego rodzaju sprawozdań ludzie naprawdę próbują powiedzieć, że srebro warte jest więcej niż złoto? Cieszę się, że sygnały cenowe płynące z globalnej gry podaży i popytu podtrzymują to wiecznie młode powiedzenie, a nie ducha czasu!

To głośne domaganie się mówienia mogło również wynikać z tego, że nasze usta cały czas są wstrząśnięte faktem liczebnego zdominowania przez dwoje uszu. Są bardziej niż szczęśliwe dając się zwabić poczuciu równości, czego konsekwencją jest cierpienie obu stron. Nasze usta muszą mówić więcej niż wynika to z ich predyspozycji, więc wydają dźwięki, które są puste, pozbawione refleksji, zacinające się albo obudowane kłamstwami. Nasze uszy muszą wtedy słuchać więcej niż mogą znieść i zaczynają się wyłączać. Uderzająca liczba osób z utęsknieniem czeka na weekend, na możliwość pracy w domu i na wakacje, aby móc się ‘wyłączyć’.

Pora na ostatnie wyznanie - mogę tu pisać to, o czym naprawdę myślę. Ustąpiłem pod presją stworzenia Raportu o zrównoważonym rozwoju głównie dlatego, że mogę się w nim streszczać. Nigdy nie przestajemy przekształcać starych, zużytych i odrzuconych rzeczy w nowe, atrakcyjne i ważne, czego przykładem jest proces tworzenia trwałej wartości. Pomaga nam to docenić naszych klientów, pracowników i innych ludzi; co więcej – życie, świat i całe stworzenie. Uważamy, że gospodarka i ekologia należą do tej samej rodziny.

Weinfelden, kwiecień 2020
Daniel Model